روزهای آغازین مهر، فصل رویش جوانه های امید، فصل خواندن و نوشتن، از راه رسید. ماه مهر، فصل آشنایی بیشتر با خدا، فصل خوشه چینی ستاره ها، فصل همكلاسیهای دیروز و هم نیمكتی های امروز، از راه رسید.
امروز زنگ آگاهی به صدا در می آید و پرچم دانش برافراشته می شود، درب گلستان معرفت گشوده می شود و صدای جنب و جوش و شور و هیاهوی بچه ها، فضای مدرسه را پر می كند.
یاسمن ها از قصّه های دیروز می گویند و معلمین درس امروز می دهند و كبوتران وجود را به پرواز در می آورند، تا به دانش آموزان درس خوب زیستن را بیاموزند.
اینک سخنی با تو دارم ای معلم، آنگاه كه بر گوهر وجود، آیه ی مهر می نشانی، نور در گلدان اندیشه ام می نگاری، جوهر وجود را با آیات الهی به شفافیت شبنم دل می نمایی، صفحه ی سفید ذهنم را با كلامت قلم می زنی، در گوشم آهنگ مهر می خوانی، دستانم را با ساختن بنای زندگی آشنا می سازی، با نگاهت شالوده ی وجودم را شكل می دهی و بر رسایی ها و نارسایی هایش صیقل می كشی ...
ای معلم ! ای كه پا جای پای انبیاء گذاشته ای تا درس چگونه زیستن را به ما بیاموزی، امروز فرشتگان مامورند، به حمد و ثنای تو كه برترین شغل را پذیرا شدی تا بهترین خدمت را به بشریت بنمایی... آنگاه كه كلامی می آموزی و آنگاه كه حرفه ای یاد می دهی و آنگاه كه استعدادهایم را پرورش می دهی تا آنچنان كه شایسته است زندگی نمایم و آنگاه كه مرا متوجه ی كمال خالقم در آفرینش می نمایی، من همه ی آن لحظات را مدیون تو هستم كه چون فرشته ی آسمانی در خلقت زمینی، تجلی بخش راه انبیائی و سراینده ی غزل هستی بخش آموختن، برای زندگی نمودن بهتری.
و تو ای زیبای بوستان خرد، از مهر اندیشه ات و سبزی وجود، پر طراوت تر از همیشه، وجودم را طراوت می بخشی تا من نیز با پرورش استعداد و اندیشه ام و بالا بردن قابلیتها و ظرفیتهای خویش، خردمندانه نقش آفرین زندگی شوم، كه خداوند هستی بخش بدان منظور مرا سرشته و من امروز به شكرانه ی این همه نعمت، خداوند بزرگ را سپاس بیكران می گذارم كه آیات مهرش را در وجودی چون انسان به ودیعت گذاشت تا انسانیت را در وادی امتحان، به عرصه ی ظهور رساند.
بارالها! به سوی تو آمده ام تا دریابی ام، در این بی سر و سامانْ بازار دنیا.
به سوی تو آمده ام تا از تو مدد جویم؛ یاری طلبم و بخواهم که مرا به خود وانگذاری؛ که من پوچم بی تو!
اکنون که در آستانه شروع ماه مهر هستیم و سال علم آموزی جدیدی پیش روست، از تو می خواهم مرا یاری کنی تا در مسیری گام بردارم که مروّج علم و آیین تو باشم.
یاری ام کن تا همواره در آموختن، حریص باشم و در ترویج آموخته هایم، سخی.
یاری ام ده تا بیاموزم آنچه را تو می پسندی و دوری جویم از آنچه ناپسند توست.
کمکم کن قلم که در دست می گیرم، به یاد تو باشم و آنچه می نگارم، مورد رضای تو باشد.
بر صفحه تاریک دلم با قلم الهی ات نقشی بزن که تا زنده ام، به اینکه موجودی مفید فایده در هستی بی پایانت بوده ام، به خود ببالم.
در این ماه مهر، از مهر بی کران خویش باز هم به من ببخش و این آغازِ دوباره را برایم آغازی مبارک رقم بزن.
به لطف و کرامتت، یا ارحم الراحمین!
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0